.png)
Τα τελευταία χρόνια με συναρπάζει το απλό. Οι άνθρωποι είμαστε πολύπλοκα όντα και τείνουμε να κάνουμε όλα τα πράγματα γύρω μας πολύπλοκα. Πόσο όμορφο είναι όμως τελικά το να διατηρείς τα πράγματα γύρω σου απλά;
Η τέχνη της απλότητας. Είναι τέχνη να διατηρείς το σπίτι σου απλό, χωρίς πολλά περιττά, χωρίς πράγματα που δεν χρειάζεσαι, που τα κρατάς μόνο για να γεμίζεις τις γωνιές του σπιτιού. Πόσο ξεκούραστο να μην έχεις την ανάγκη να γεμίσεις όλο το σπίτι σου με άχρηστα αντικείμενα, αλλά να αφήνεις και τις άδειες γωνιές να υπάρχουν, έτσι απλά για να υπάρχουν.
Είναι τέχνη να διατηρείς τις σχέσεις σου απλές. Να μην τα μπλέκεις τα πράγματα, να μην τα ανακατεύεις. Απλές, καθαρές, ειλικρινείς σχέσεις. Χωρίς κρυφές ατζέντες, χωρίς κρυφούς σκοπούς, χωρίς να προσπαθείς να αποδείξεις κάτι ή να ανταγωνιστείς ή να κερδίσεις. Να βγαίνεις με τους φίλους και να ξεχνάς να βγάλεις φωτογραφίες ή να κάνεις story. Απλές σχέσεις, αληθινές φιλίες, άνθρωποι χωρίς προσωπεία.
Είναι τέχνη να διατηρείς την καθημερινότητά σου απλή. Μια ταινία, ένα βιβλίο, μία βόλτα, ένας καφές, ένα φρούτο, ένα ηλιοβασίλεμα, να σου είναι αρκετά. Να μη χρειάζεσαι κάτι σπουδαίο για να πεις ότι ήταν μια καλή μέρα σήμερα. Είναι τέχνη να ζεις με ευγνωμοσύνη την ημέρα σου κι όχι σαν να σου χρωστάει συνεχώς κάτι ο Θεός.
Πόση προσπάθεια λες να χρειάζεται να διατηρήσουμε τα πράγματα γύρω μας απλά; Μήπως τότε δεν θα έχουμε να ασχοληθούμε με όλες αυτές τις λεπτομέρειες και θα πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα; Μήπως τότε θα αντικρίσουμε τον πραγματικό μας εαυτό και αυτό μας δυσκολεύει; Από πόσα προβλήματα θα γλιτώναμε αν κάναμε τα πράγματα απλά; Σε πόσα θα σταματούσαμε να δίνουμε σημασία; Μήπως τότε να ήμασταν (πιο) ευτυχισμένοι;